Największa z wysep Dalmacji północnej. Wapienny szczyt łącznie z urodzajną krasową równiną ciągnie się wzdłuż całej długości wyspy, z najwyższym wierzchołkiem Vela Straża (338 m n.p.m.).
Południowo-zachodnia strona jest stroma i skalista, podczas gdy następna część z licznymi małymi zatokami (Soliczczica, Sakarun, Pantera i Telaszczica) łagonie spadają do morza. Na wyspie nie znajdują się żadne wodne cieki czy źródła. Północno-wschodnie wybrzeże zdobią liczne wysepki.
Wszystkich jedenaście siedzib leży na północno-wschodnie stronie wyspy. Największym z nich jest Sali. Do głównych czynności ekonomicznych możemy zaliczyć rolnictwo, uprawiane winogron, oliwek i rybołówstwo. Nowoczesna szosa przecina wszystkie siedliska i oferuje przepiękne widoki. Południowa część wyspy prawie dotyka się granic Parku narodowego Kornati. Najstarsze dochowane wzmianki o tutejszym osiedleniu pochodzą z okresu neolitu. Resztki illyrkiej fortyfikacji leżą na eksponowanych szczytach. W roku 1460 Dugi Otok nazywał się Veli Otok.